Bas van den Hout

1986 ° - Schaarbeek

Bas van den Hout (°1986 in Drunen (NL), woont en werkt in Brussel) maakt ruimtelijk werk in verschillende materialen en verschijningsvormen. Hij is geinteresseerd in de simpele voorwerpen waarmee we ons omgeven en die onnadrukkelijk een rol spelen in het leven. Hij onderzoekt hoe hij bij die voorwerpen, wanneer ze los gemaakt zijn van hun originele context en functie, een metaforische of archetypische betekenis kan blootleggen. Door kleine maar precieze ingrepen te doen die het object tot kunstwerk maken, probeert hij die betekenislaag te tonen en er het collectieve onderbewustzijn van de toeschouwers mee aan te spreken. De werken die Bas vanaf zijn opleidingen aan de Sint Joost School of Art&Design in Den Bosch en aan de Luca School of Arts in Brussel maakte, vormen een opvallend consistent oeuvre voor een startende kunstenaar. Twee elementen vallen daarin op: de ‘povere’ materialen waar hij mee werkt en de manier waarop hij ze bewerkt. Bas maakt dagelijks wandelingen door Brussel en verzamelt dan zowel beelden als materialen. De dagelijkse oogst foto’s van opgemerkte stadsbeelden deelt hij met een hoge frequentie op Instagram. Materialen waar hij onderweg aan blijft haken, brengt hij veel bedachtzamer naar zijn atelier, dat eigenlijk vrij leeg en overzichtelijk oogt. Wat hij toelaat in zijn werkruimte kunnen gebruiksvoorwerpen zijn, met een duidelijk of niet zo duidelijke functie; maar ook onbewerkte materialen als karton, blokken hout of stokken. Vervolgens leeft en werkt Bas met de objecten in zijn atelier. Dat werken met de materialen is tweeledig en bestaat eerst uit het contempleren ervan: nadenken en aanvoelen waarom een voorwerp hem aanspreekt, welke herinneringen het oproept en welke handeling of toevoeging kan zorgen dat er een helder en overdrachtelijk beeld ontstaat dat ook een toeschouwer uitnodigt om het eigen onderbewustzijn aan te spreken. De contemplatie roept vervolgens op tot actie. Die kan uiteenlopend zijn, maar is overkoepelend terug te voeren op enkele werkwoorden: verbinden, (aan)vullen, bedekken en wegnemen. Bas neemt geregeld naald en draad ter hand en rijgt bijvoorbeeld twee matrassen aan elkaar tot een innige omhelzing; of vellen papier tot ze plooien als de droogdoeken bij zijn ouders thuis. Als een chirurg naait hij een snede in metalen onderdelen bijeen, of scheuren in papier die hij veroorzaakte door te hard te gommen. Houten objecten worden gevuld met plaaster en soms ook omzwachteld, papier krijgt een laag grafiet dat weer wordt weggenomen met tape dat Bas eerst zorgvuldig op het papier kleeft en er dan even zorgvuldig weer afscheurt. Soms krijgt het werk een nieuwe ‘huid’ van silicone of verf. Wat achterblijft in de objecten zijn patronen, sporen, littekens van een fysieke impact, al dan niet moedwillig door de kunstenaar veroorzaakt. Maar waar ze naar verwijzen is een andere impact: de invloed van zowel kleine als minder kleine ervaringen uit je jeugd die verdrongen zijn omdat ze misschien niet zo positief waren; een geestelijke gesteldheid die het leven tekent en een veel grotere neerslag heeft.