Jolien Collen

1991 ° - Destelbergen

Het werk van Jolien Collen (°1991 in Gent, woont en werkt in Destelbergen) ontstaat vanuit haar behoefte om de tomeloze stroom van ideeën in haar hoofd een visuele vorm te geven. Anders gezegd: Jolien is voortdurend aan het tekenen. Met potlood, stiften of wat ze maar net bij de hand heeft op papier. Maar ook met scherpe voorwerpen op etsplaten, waarna ze die afdrukt in kleine oplages. Deze werken noemt ze haar denkplaten en ze vormen de basis voor haar oeuvre, zonder gebonden te zijn aan een bepaald onderwerp. Vanuit de denkplaten en tekeningen kunnen vervolgens verder uitgediepte werken ontstaan, bijvoorbeeld in de vorm van een installatie. Jolien ziet de tekeningen en denkplaten daarbij niet als voorstudie, maar als evenwaardig werk. Ze beschouwt het totaal van haar werken als een netwerk van visuele gedachten die op elkaar inwerken en die zich ook steeds blijven uitbreiden. Er zijn wel een aantal terugkerende elementen die zorgen voor een zekere continuiteit en herkenbaarheid. Allereerst zijn dat de kabouters in haar werk; ze zorgen niet alleen voor continuiteit, maar ook voor een ‘gezicht’ (al hebben ze meestal geen gezicht, hooguit een baard en/of snor). De kabouters zijn zowel protagonist als medium. Ze brengen de verbeelde gedachten van Jolien samen, of het nu gaat over een nieuwe diersoort of een gesprek met haar oma. Een tweede constante in het werk is tekst. Jolien ziet ook een woord als een tekening en tekst als talig teken. Ze strooit woorden uit over haar denkplaten als commentaar op een getekende scene (KUT CONVERSATIE), of op een banale gebeurtenis uit haar eigen leven (Ik heb nieuwe Jezus sandalen) of als kabbelende lijn die beide is (Hahaha). Maar ook die functies van de woorden zijn inwisselbaar.