Emma Mortier

1993 ° - Gent

De schilderijen van Emma Mortier (geboren 1993 in Gent, woont en werkt in Gent) staan een stuk dichter bij de realiteit dan ze op het eerste zicht prijsgeven. Haar werk ontstaat vanuit de observatie van de zee, van het eeuwig bewegende water dat voortdurend van aanzien verandert onder invloed van getijden, (zon)licht, weer en wind. Ze zakte onder andere af naar Koksijde, Cap Blanc-nez en Bretagne; reisde naar Rusland en naar Rio de Janeiro om er de op- en afgaande beweging van het water te bestuderen. Onder invloed van licht, de luchten en een strand van kiezels, keien of zand, kan de zee een eindeloze variatie in kleurschakeringen prijsgeven. Emma maakt er schetsen van in snelle bewegingen en vloeiende lijnen; in lopende waterverf die een tijdelijke impressie van de zee vasthoudt. “Ik maak schetsen waarin kleur en vorm primeren,” schrijft Emma over het ontstaansproces van haar werk. “Ze zijn weergaven van de vluchtige werkelijkheid die de zee is en waar ik steeds, tijdens het schilderen, achteraan lijk te lopen zonder deze te kunnen inhalen.” De schetsen noemt Emma haar ‘grondstoffen’. Eenmaal in het atelier aangekomen, gebruikt ze deze als collagemateriaal. Ze voegt verschillende schetsen samen tot een nieuwe landschappelijke compositie. Deze vertaalt ze vervolgens naar een schilderij in olieverf op doek, waar ook regelmatig oudere stukken beschilderd canvas of ander gevonden materiaal in wordt verwerkt. Zo herhaalt ze nog eens het collage-aspect uit het ontstaansproces van een schilderij. Al schilderend draait ze het doek regelmatig een slag, waardoor de horizon 45 graden draait en een nieuw element wordt in een schilderij; soms verdwijnt daarmee het landschappelijke gevoel ook helemaal. Emma werkt zo aan een nieuw beeld van de werkelijkheid. Een eigen interpretatie van de zee die een eigen, schilderkundig, leven gaat leiden op haar doeken, waarin de olieverf het overneemt van het eindeloos bewegende water.